‘De burgers van Colombia hebben er via een referendum voor gekozen voor om geen vrede te sluiten met de Farc, de guerilla-beweging die het land al tientallen jaren gijzelt’. Lees ik dat nou goed vanochtend, ze kiezen daar weer voor een burgeroorlog na al die jaren van ellende, tienduizenden doden en een voortdurende dreiging van twee kanten om ‘gepakt’ te worden? Ik lees het goed en er is vanochtend weer een onbegrijpelijk hoofdstuk bijgekomen in het toch al overvolle dossier ‘dubieuze referenda’. Al die voorbeelden van bevolkingsonderzoeken- en raadplegingen hebben eigenlijk maar geleid tot kosten, frustraties en vernieuwde narigheid. Ik denk dat de voorberediing in alle gevallen naadje was, kijk naar Engeland, kijk naar het verhaal rond de Oekraïne. Er is maar één oplossing: afschaffen deze tussentijdse volkstellingen want het levert niets op, het frustreert en het leidt tot situaties die de wèl nadenkende burger helemaal niet wil. Daarvoor hadden we toch de reguliere democratie uitgevonden? Ik stel voor om in dit mooie, eigengereide land nog eenmaal onderzoek doen naar de vraag: willen we nog referenda in de toekomst, ja/nee? Voor- en nadelen benoemen en daarna exit. Ik mag barsten als daar geen overtuigend nee uit voortkomt. Ik schaf vast een matrozenpetje aan.
Dit is de eerste verkorte blog van een lengte, zoals ik ‘m vaker wil aanhouden. Door de week wat kort en kernachtig, op maandag een langere column en af en toe een zijsprongetje naar een dieper achtergrondverhaal.
Als het goed is werkt vanaf vandaag de abonnee-service, voorlopig met een testgroep. maar op aanvraag uit te breiden.
See you.
Geef een reactie