Heel gevaarlijke stelling op maandagochtend, ik weet het, maar ik waag het er toch maar op. De stelling luidt: ‘vrouwen hebben veel minder gevoel voor humor dan mannen’.
Tja, en nu de toelichting!
Ik heb het over de humor op radio en TV, het cabaret, het volksvermaak, de theatervoorstellingen, de one(man)shows. Uiteraard zijn er talloze vrouwen die een snedige opmerking kunnen maken, een mop kunnen tappen of zich op ander wijze humoristisch kunnen opstellen, maar de wijze waarop wij humor krijgen voorgeschoteld via de ether is natuurlijk voor 90 procent voorbehouden aan ‘de man’. Vorige weekend keek ik voor de allerlaatste keer naar Toren C, toch een comedy op primetime. Wat zie je? Twee vrouwen, Margot Ros en Maike Meijer, plakken dan een keer of wat baarden en snorren op, doen dus mannen na, schreeuwen een half uur heel hard en denken dan dat ze het begrip humor hebben ingevuld. Beetje zielig, beetje gênant, beetje sneu en vooral heel erg jammer van de zendtijd. Cabaret, in de vorm van sketches, grappige vertellingen, pikante verhalen of tot de verbeelding sprekende maatschappelijke confrontaties, is voorbehouden tot het genre waar we er in Nederland gelukkig heel veel van hebben. Theo Maassen, Jochem Myjer, Youp van ’t Hek, zelfs Herman Finkers, ook nog steeds Freek de Jonge en de iets jongeren, zoals Guido Weijers, Javier Guzman, Najib Amhali en zelfs Ronald Goedemondt. Zet daar Claudia de Brey en Brigitte Kaandorp tegenover en we zijn snel klaar met de discussie en dan heb ik het nog niet eens over een Tineke Schouten, de vrouwelijke André van Duin, waar je alleen maar het Utrechts accent hoeft af te halen om op nul uit te komen. Types als Paulien Cornelisse zijn van grote klasse, heel spitsvondig en vindingrijk, maar dat is geen cabaret, dat is spelen met taal, met woordjes, met letters. Oproepen vanuit verschillende theaters, dat er nog volop kaarten beschikbaar zijn voor bijvoorbeeld de Brey, zijn al voldoende om mijn statement te onderbouwen.
Nou, lieve, aardige en sympathieke vrouwelijke lezers, heb ik een beetje gelijk of zitten jullie nu met de deegrol klaar om mij van repliek te dienen? Oh, oh, weer een verkeerde opmerking natuurlijk…..
Los van allerlei emancipatiediscussies moeten we dit soort dingen gewoon maatschappelijk accepteren. Vrouwen rijden nu eenmaal ook geen Formule 1, ondanks wat spaarzame pogingen af en toe. Het zal wel een kwestie van hormonen en lichaamsbouw zijn, maar gelukkig hebben we korfbal. Daarin is de vrouw minstens zo bedreven als de man. In een volgende column kom ik terug op de gevolgen van mijn beweringen en zal ik fanatiek gaan opsommen wat nu juist specifieke vrouwenkwaliteiten zijn, van een soort waaraan wij, mannen, absoluut niet kunnen tippen en om misverstanden uit de weg te ruimen, dat gaat zeker niet over het aanrecht.
Verder las ik – goed opletten – dat het OM in hoger beroep gaat tegen het vonnis van de Haagse Rechtbank, dat daarmee dus vaststelt dat het geweld tegen Jerry Afriyie onrechtmatig was. Nog te volgen? Onze vriend Jerry is de malloot die voortdurend poppenkast maakt van onze Zwarte Piet-cultuur en ja, wordt vervolgd: ik ga mezelf binnenkort een schminkdoos Zwarte Piet aanschaffen en zoek op Marktplaats een zwarte-pieten-pak. Ik ben ‘voor weinig’ beschikbaar in de periode eind november tot en met en met 5 december.
Zaterdag toonde de Volkskrant op één van haar spaarzame sportpagina’s een foto van Bert van Marwijk, temidden van een aantal gemiljardairde theemutsen in een zandbak die Saudi Arabië heet. Bert heeft daar wat voormalige vedetten bij elkaar geveegd en beweert met een serieuze ondertoon dat hij het voetbal in dat vreselijke land naar een hoger niveau probeert te tillen. Hij doet daar voor een fortuin een paar maanden lang een kunstje, wordt dan uiteraard weer ontslagen en heeft dan weer eens aangetoond hoeveel principes een bepaald trainersgilde najaagt. Godsamme, wat kan ik daar chagrijnig van worden. Bert snijdt dan samen met die ‘doekjes’ een taart aan met een groot mes, wellicht hetzelfde exemplaar waarmee een dag eerder nog wat protesterende en vooruitstrevende landgenoten een kopje kleiner zijn gemaakt. Ik weet het, het is onfris en onbeduidend op deze plek maar ik protesteer tegen dit soort ‘wandaden’. Oproep aan de Advocaten maar ook de Hiddinks, de Beenhakkers en de van Galen, alsmede tientallen geestelijk beperkte buitenlanders: denk verdomme eens even na in het vervolg en probeer via de wereldkaart en Wikipedia even te kijken in welk avontuur je je gaat begeven, liefst voordat je weer zo’n vette krabbel onder een zeer tijdelijk contract schildert.
Maar…….we besluiten met gejuich, de 4-1 tegen Wit Rusland heeft het tanende aantal Oranje-harten weer wat sneller doen kloppen. Blind toonde een tikkeltje realiteitszin door vast te stellen dat er nog een hoop mis ging. Vanavond Frankrijk, een echte testcase.
Een fijne en productieve week gewenst en de volgende keer iets over de achtergronden van vriend Trump.
See you.
Geef een reactie