Pakketbezorgers

De politieke prietpraat over strafmaatregelen naar Poetin voeren de boventoon in alle actuele debatten over de kwestie Oekraïne. Alle Clavan ’s van deze wereld hebben inmiddels hun zegje gedaan over de aard en wijze waarop het stoute gedrag van Vladimir moet worden bestraft. De tranentrekkende treurigheid rond de formulering van de diplomatieke stappen is zo immens groot dat het weer leuk begint te worden. Vooral de internationale consensus over de mate waarin, de snelheid waarmee, en de hoedanigheid waarvan de sancties moeten worden samengesteld bevatten een lachwekkende overeenkomst. Het gaat om pakketten, pakketten met straffen die Poetin in het vooruitzicht worden gesteld, als hij nog eens over de schreef gaat. We gaan een stevig signaal afgeven, we willen voor een fors pakket, liefst een gezamenlijk geval ook, een Europees pakket, en daarna nog een variabele, waarschuwende variant. Belangrijk is daarbij dat we niet direct alle pakketten uit de kast halen, maar nog ruimte laten voor een extra pakket voor als het ‘t echt uit de hand loopt.

In Moskou liggen ze na een paar dagen al rollebollend in een deuk, als ze in de datsja van Poetin de gang van zaken ‘s avonds bij een goed glas wodka even doornemen.

Internationaal blèren alle diplomaten voortdurend termen als overleg, samenwerking, afweging, afstemming, iets over bruggen bouwen, maar vooral woorden als voorzichtigheid en escalatie. Je kunt immers niet genoeg oppassen met die merkwaardige Stalin-fanaat op het Rode Plein. Eigenlijk heeft alleen Olaf Scholz moed getoond, en de daad bij het woord gevoegd. De rest houdt z’n kruit droog en hanteert de lafhartige methodiek van afwachten, herformuleren en het oefenen van geduld.

Ook in onze polder doen we onze stinkende best om politiek gevoelige sneren uit de weg te gaan. Via de vleesgeworden koning der voorzichtigheid, heer Hoekstra, actief op Buitenlandse Zaken, pleiten we weliswaar in de microfoon voor een zeer fors pakket en hebben we intussen wat fysieke en vooral symbolische hulp naar Kiev gestuurd in de vorm van vijf snipergeweren, 100 helmen en twee vanuit het Haagse bolwerk overtollige systeembeheerders, om wat cyberhulp te bieden. We zullen hem leren, die KGB’er. Misschien kunnen we Rusland-kenner van het eerste uur, Halbe Zijlstra, nog eens inhuren om wat herinneringen op te halen aan het datsja-avontuur uit 2017 via wat invloedrijke gesprekken met de Russische leiders. Pakketten gaan het dus worden die gaan in allerlei vormen afgeleverd worden bij de Doema. Het is nog een kwestie van een paar weken bakkeleien met de rest van de wereld voordat we DHL inhuren om de pakketten te bezorgen. Als het allemaal niet zo triest was, zouden we er gigantisch om kunnen lachen met z’n allen. Pakketten, met een strikje er omheen, onder rembours en aangetekend, want een beetje zekerheid rond de aflevering is wel prettig. Misschien kunnen we nog een begeleidende bombrief insluiten om onze intenties wat kracht bij te zetten.

Ik wil er als nuchtere burger best een kleine voorspelling aan wagen. Die nuchterheid leert dat Poetin gewoon doorgaat met oorlogstaal, dat er echt een forse strijd ontbrandt volgende week, dat er duizenden slachtoffers gaan vallen, dat er over een paar maanden een staakt-het-vuren wordt ingezet, waarbij een ijdele overgangsregering vanuit Moskou het nieuwe Oekraïne gaat formeren, met her en der een muur en daarna papieren drogverkiezingen in 2023. Zoiets.

Het is wel prettig dat we vandaag, na de recente paragraaf klimaatverandering, eens met zonnig weer de ellende daarginds kunnen aanschouwen. Dat maakt de boel voor het gevoel een stuk minder somber. En nu maar duimen…

See you.

Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice