Er schijnen initiatieven te worden ontwikkeld om binnen de publieke omgeving meer te doen met signalen van sociaal zwakkeren binnen onze samenleving, een nogal ingrijpende volgende stap als het gaat om privacy, het bewaken daarvan en het spanningsveld met veiligheid en de zorgstaat.
Concreet: medewerkers van Albert Heijn kunnen mogelijk worden ingezet om met behulp van camerabeelden te bepalen of zich onder het winkelend publiek verwarde, dan wel andere lichtgestoorde lieden bevinden die preventief kunnen worden benaderd om te worden geïnformeerd over de gewenste mogelijkheid van geestelijke hulpverlening.
Dan sta je dus als Hannie Hazeleger aan de kassa bij de lokale super, waarbij je even hebt getwijfeld tussen een halfje bruin of een zakje sesambollen, wordt er door de kassière geïnformeerd naar het actuele welzijn, de vanochtend verschoonde onderbroek en of de gaskraan wel is dichtgedraaid. Klaas Kortekaas stond net iets te lang bij de afdeling bokbieraanbiedingen van de Plus, toen de franchiseleider al nerveus tevoorschijn sprong met de vraag of hij contact moest opnemen met de plaatselijke GGZ. Volgende fase: een paar minuten te lang in de koffiecorner kan worden uitgelegd als uiting van extreme eenzaamheid, waardoor de betaaldame direct een 
abonnement verstrekt op de maaltijden van het Leger des Heils. Medewerkers van de Jumbo wordt gevraagd te participeren in een snelcursus psychosociale gedragstherapie en onze overheid zet dus ongetwijfeld de volgende stap in de beheersing van ons gedrag, al dan niet een schending van ons resterende stukje privacy, een discussie die de gemoederen al heel lang bezig houdt.
Voor de goede orde, privacy in de oervorm bestaat niet meer. De ontwikkelingen binnen de samenleving hebben aangetoond dat een vorm van bewaking en controle een must is, waarvan de preventieve werking weliswaar niet in cijfers kan worden aangetoond, maar ontegenzeglijk nut zal hebben.
De grote zorg blijft het koppelen van bestanden, dus de medische gegevens aan de fiscale, de bankgegevens aan die van de boodschappen bij AH en de persoonlijke muzikale voorkeuren aan de politieke neiging naar links, om maar wat te noemen.
Het zal nog wel even duren voordat Valerius Voetveeg bij de uitgang van de Lidl door witte jasjes wordt afgevoerd omdat de via de zelfscan aangekochte boodschappen een overdosis zangzaad voor zijn bejaarde kanariepietje bevat, maar het tijdperk dat we landelijk discussies voeren over zaken als de sleepwet en aanverwante regelingen lijkt voorbij. We moeten accepteren dat al onze handelingen worden geregistreerd en ik weet dat we met z’n allen al in 1990 in gemiddeld 1.200 bestanden waren opgetekend. Dat aantal is vast verdubbeld inmiddels, dus elke 
vermeende vorm van afscherming van onze vertrouwelijke gegevens is zelfbedrog. Ik zou zelfs willen stellen dat meer camera’s bij zaken als Scheveningse vreugdevuren en aanverwante onzin een heilzame uitwerking kunnen hebben, dus zolang we de licht doorgeslagen situatie van China nog niet hebben bereikt moeten we simpelweg accepteren dat er veel schorem rondloopt dat met behulp van internet of things in all kinds and shapes kan worden vastgelegd, getraceerd en opgesloten. Dat Hiang Xang Jr. uit Bejing geen hypotheek kan krijgen omdat ie op 3 en 18 augustus 2016 tweemaal door rood is gefietst in Moetantjiang gaat uiteraard te ver en 
’t zal hier nog wel even duren voordat er op een billboard langs de A12 bij het passeren een fraai verlichte uitdraai verschijnt van mijn actuele hypotheekschuld met de vraag: ‘nog extra aflossen meneer Neijland?’ Laten we verder onze wensen en ideeën over geheimhouding en privacy vooral opbergen in het laatje ‘laatste illusies 2019’. Een beetje tegengas kan nooit kwaad en Arjen Lubach zal vast nog wel een keer uithalen naar de controlerende overheid, maar ik heb persoonlijk geen reet te verbergen, ook niet mijn adres als ik soms via het begrip vrijheid van meningsuiting een wat scherpe blog plaats over bepaalde groeperingen of ontwikkelingen.
Verder was Guido Weijers erg goed op dreef tijdens zijn oudejaarsconference en met zijn oproep om muurtjes te 
slechten, zijwieltjes te verwijderen en wat risico te nemen in het leven kan ik helemaal uit de voeten, zeker onder het motto: kwaliteit is belangrijker dan kwantiteit, gerelateerd aan het leven. MarcMarie Huijbregts viel zwaar door de mand. Als je collega’s gaat afvallen en verder vooral opvalt door egocentrisch, verwijfd gedrag, dan kun je beter lid worden van de gemengde christelijke zangvereniging Cantabo Voluptatem Nostram in Tilburg, en wel als sopraan. Als cabaretier moet ie vooral een paar toontjes lager zingen.
De kop van 2019 is er weer af.
Fijn weekend.
See you.
Heb je belangstelling voor de automatische en gratis lezersservice van Roelsrules?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie