Ik was er helemaal kapot van gisteren. Een nederlaag is nooit leuk, zeker niet op sportief gebied, maar de 8-0 kwam als een mokerslag binnen en ik heb nog zeker een week nodig om die domper te verwerken. Het betreffende team uit Santpoort zit uiteraard de rest van het jaar in zak en as en er is heel wat psychologische hulp en ondersteuning nodig om de vrouwen van de Terrasvogels hier weer bovenop te helpen. Godsamme, wat een pijnlijke vertoning en als je toch al loopt te zoeken naar de inhoud van een fatsoenlijke zomercolumn pakt zo’n sportieve dip helemaal verkeerd uit. Daar staat tegenover dat de vrouwen uit Bussolengo helemaal uit hun dak gingen. Het op 127 meter hoogte gelegen dorp in de regio Verona kon dit opstekertje wel gebruiken nadat ze jarenlang maar moeizaam tot aansprekende prestaties wisten te komen…
Je moet als columnist wel redelijk radeloos zijn als je met dit soort schrijfsels de fantasie van de lezer probeert te prikkelen. Het gaat hierboven om softbal, beste lezers, de vrouwenvariant op honkbal en publiekelijk gezien waarschijnlijk de minst geile sport op aard. Maar op deze zomerse maandag hebben ze toch maar mooi een plekje veroverd op de site van Roelsrules.
Nou kan ik verder de andere sportieve hoogtepunten nog wel even langslopen en in een stadje waar hockey met de paplepel naar binnen wordt gegoten was het gisteren feest, maar ik beken: ‘ik heb niets met dat spel’. Het fenomeen videoscheids, groene kaarten als je van ’t veld moet, het eeuwige aftellen na weer een kwart wedstrijd en de onduidelijkheden bij strafcorners zijn toch lastige elementen als je bent opgegroeid met voetbal, volleybal, biljarten en tafeltennis. Toch was met name de finale van coach Calblas – god, wat een verkeerde zonnebril trouwens – alleszins de moeite van het bekijken waard en vooruit: hoera voor de twee gouden medailles.
Verder overweeg ik een bokswedstrijd tegen Floyd Mayweather, vooral door het prijzengeld in de bokswereld. Daar wil ik nog wel eens jaartje voor in de lappenmand worden geslagen, dus ik overweeg een uitdaging voor een wedstrijd over drie ronden van zes seconden tegen een tarief van 10 miljoen.
Boris Johnson, de Engelse Brexit-boy die er voortdurend uitziet alsof ie zojuist een strandwandeling bij windkracht 9 achter de rug heeft en van May wat buitenlandse zaken mag doen, arriveerde in Libië voor allah-mag-weten-wat-voor-klus. De dag daarvoor was een compagnie IS-soldaten en ander carnaille omgeschoold tot eerste Libische muziekkapel sinds Kaddafi, maar het inwisselen van de kalasjnikov voor een slecht afgestelde trombone speelde het gezelschap nogal wat parten waardoor de uitvoering van God save the Queen dezelfde chaotische structuur vertoonde als de tronie van heer Johnson. Briljante compositie, dat wel!
In de rubriek Plasterk Piest weer langs het Potje kwam een paar dagen geleden het bericht voorbij over nieuw te bouwen software die ons in staat moet stellen op termijn electronisch te stemmen, software die uiteraard al talloze malen gebouwd is en zonder problemen in andere Europese lidstaten wordt gebruikt maar waarvan de
leverancier Plasterk heeft wijsgemaakt dat een eenvoudige conversie naar een Nederlandstalig systeem 350 miljoen euro moet gaan kosten, kàn gaan kosten waren de letterlijke woorden, het zal dus nog oplopen. Dat biedt volop kansen en aangezien ook dit overheidsproject wordt gekenmerkt door open inschrijvingen volgens het systeem van de Europese aanbesteding ga ik vanuit mijn bedrijfje maar eens meedoen. Inmiddels heb ik een bevriende relatie bereid gevonden daarvoor aanstaand weekend de software te bouwen, zodat we volgende week kunnen gaan testen. We hebben het hier over software waarbij stemgerechtigden een kruisje moeten zetten, dat kruisje gaat in een database en onderaan de tabellen lezen we af wie de meeste stemmen heeft gekregen. Ok, het is misschien een paar procent complexer, maar echt moeilijk is het niet. De onderhandse prijs is al bepaald dus het wordt een kwestie van snel uitleveren, waardoor ik samen met de inkomsten uit de beschreven bokswedstrijd al snel over kan gaan tot de al jarenlang beoogde aanschaf van dat huisje op de Bahama’s.
Tot slot hulde aan Mabel, onze eigen prinses, die een verbale aanval uitvoerde op het beleid van Trump: ‘ga eerst je eigen kust beschermen tegen orkanen in plaats van muurtjes te bouwen’. Dapper en gedurfd, gaat even voorbij aan de realiteit natuurlijk, want die kust is iets te groot om bescherming te bieden tegen de steeds heftiger orkanen, tornado’s en andere dolle pret, maar wel een prettig signaal van ‘kloothommel, doe ff normaal!’ Zo maar, vanuit onze polder.
Fijne week en een prettige stranddag morgen.
See you.
Geef een reactie