In het buitenland raak je nog wel eens in de ban van de lokale gebeurtenissen, gebruiken, bouwstijlen of aanverwante zaken. Voorbeeld: het gebruik van breuksteen, flagstones en ander steenmateriaal voor vloeren, muren en muurtjes in Frankrijk. Ons bijkomend probleem is dat wij daar niet alleen enthousiast van raken, maar de opgedane ervaringen en indrukken ook direct willen toepassen op ons huis en het in afmetingen beperkte achtertuintje. Noem het maar jeugdige geestdrift of een geanimeerde vorm van inspiratie, die soms weinig raakvlakken heeft met de praktische toepasbaarheid, maar waarbij desalniettemin de ambities pas weer bijgesteld tot alledaagse realiteit na een confrontatie met nader in te vullen deskundigen. In ons geval brachten wij een oriënterend bezoekje aan een steenhandel in de regio, prachtig bedrijf met een overload aan keuzes op het gebied van steenstrips, legstenen en flagstones in honderd kleuren, diktes en prijzen. Bij dit soort bedrijven verwacht je een confrontatie met een semi-bouwvakker die vanuit z’n vakgebied wat bijbeunt, wat stoffige adviezen geeft over 
soorten, kleuren en de voorkeur qua cement, maar dan zit je plotseling tegenover oogverblindende, langbenige en hooggehakte Mandy die ook nog eens goeie cijfers heeft gehaald op de ‘verkoopcursus breukstenen, specialiteit Franse strips’ en als vooruitgeschoven post en absoluut verkoopstimulerende factor de zakelijke belangen van de steenhandel behartigt. Zeg dan nog maar eens nee na de met veel zorg samengestelde aanbieding en met de vraag waarom we eigenlijk niet per direct opdracht geven voor de levering van een paar kuub na ons bezoek van een half uur. Licht aangedaan en met een op de valreep goedgekeurd verzoek om wat bedenktijd laten wij het onderwerp nog even rusten, maar prachtig was het wel, die stenen……
Ook altijd lekker: een bluesavondje op de plaatselijke markt, zeker na de actuele klimaatverandering. Blues trekt een speciaal publiek, vooral ouder, wat alternatief met, als je goed oplet, geweldige tiepjes die op de valreep van het leven nog even willen laten zien dat ze er nog best bij horen en voor een paar uurtjes schijt hebben aan alles wat riekt naar artrose, hartkwaaltjes of likdoorns. Dan ga je bijvoorbeeld pal voor de bühne in je ANWB-jasje wat ochtendgymnastische handelingen uitvoeren, waar de band na het als gebruikelijk veel te lang afstemmen van die verdomde installatie, eindelijk is overgaan naar het spelen van geweldige nummers onder aanvoering van klasse-
zangeres Tineke Schoemaker. Genoemd tiepje heeft daar vanochtend tijdens het ontbijt op de camping geweldig spijt van en hij belooft zich voortaan gedragen als de 79-jarige die hij nu eenmaal is, zodat vrouwlief zich niet nog eens kapot hoeft te generen bij een volgend tripje naar de regio, waarna ze enigszins opgelucht en barstend van de spierpijn de e-bike aantrappen voor een volgend fietstochtje.
Barrelhouse, (opname is van zo’n veertig jaar geleden) is een heerlijke band, fijne rauwe en doorrookte zangeres, reguliere wat excentrieke bassist, een met een veel te wit kunstgebit uitgeruste drummer, een in zichzelf gekeerde toetsenist en een dolenthousiast publiek, dus bij thuiskomt dat ouwerwetse. dizzy mixgevoel van blues, beetje drank, wat nostalgie en tijdens het optreden stiekem om je heen blikken om te zien of er niet toevallig wat spaarzame jongeren
staan te gniffelen bij het aanschouwen van zoveel overgedateerde taferelen. Beetje grijs en gerimpeld, ‘t hoort bij blues,samen met de heerlijk zwijmelende tekststrofen van ‘baby, I’m leaving you‘, of baby, I have to go.. want bij echte blues hoort de eeuwige onrust, het eindeloos reizen, de steeds weer niet gevonden liefde en het vertrek naar onbekende nowhere-bestemmingen, bij voorkeur per freight-train, freight-train, freight-train…want zonder herhaling is het geen blues. Geweldig!!
Rusland-Kroatië was onverwacht een prachtig potje voetbal, waarbij de gedachten aan matchfixing via 
voorgewende blessures bij met name Kroatië toch wel even langs kwamen, maar de gedachten aan Poetin’s steekpenningen via de penaltyserie weer werden uitgebannen en we volgende week kunnen genieten van twee prachtige halve finales met alleen maar Europese landen. Ik hou het toch nog steeds op Frankrijk.
Geniet van alles, ook van de Tour!
See you.
Heb je belangstelling voor de automatische en gratis lezersservice van Roelsrules?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie