In elke crisis probeer je een kentering waar te nemen. Elke noodsituatie noopt de mens creativiteit in te zetten om de problemen te overwinnen. Elke depressie dwingt ons tot de inzet van een flinke dosis positivisme om aan het eind van de tunnel de eerste lichtpuntjes te ontwaren. Het is deze keer niet anders en elke dag speur ik me te barsten om wat weg te kijken van de harde, kille cijfers van de statistieken en de gruwelijke beelden van de IC’s door me af te vragen wat er straks allemaal gaat veranderen, verbeteren. De columns en krantenartikelen lopen over van mijmeringen over een andere wereldorde, een betere mensheid, een eerlijker verdeling van voedsel en muntjes en van andere prachtige mutaties naar een vooralsnog utopisch mensbeeld. Nu, in april 2020, kunnen we daar best een voorschot op nemen.
Gaat massatoerisme in het buitenland straks plaatsmaken voor tripjes in eigen land? Worden de voedselvoorraden straks eerlijker verdeeld? Is er ruimte voor een mondiaal sociaal stelsel dat iedere burger een basisinkomen verschaft? Kunnen we als planeet aarde komen tot een betaalbaar zorgstelsel voor iedereen die van goede wil is? Gaat kapitalisme echt verdwijnen ten gunste van een democratisch systeem met sociale gelijkheid?
De goede, postcorona-voornemens rollen straks in immense hoeveelheden van de band. Politici gaan straks honderden initiatieven uit de 
hoge hoed toveren om aan te geven dat het zo niet verder kan, en als we ook maar tien procent gaan waarmaken van al die beloften zou dat al kunnen leiden tot een mooiere samenleving. Binnen een dergelijk stelsel staan zorg en voedselvoorziening op de plaatsen 1 en 2, kunnen legers worden afgeschaft ten gunste van de wereldvrede, komt er weer beperkte ruimte voor cultuur en recreatie en zijn de immense inkomensverschillen verleden tijd. Straks, als we wakker worden uit deze nachtmerrie, moeten we in staat worden geacht deze invulling in elk geval gedeeltelijk te realiseren.
Verder ging één van mijn dromen van afgelopen week over de restanten van de volkomen ingestorte consumptiemaatschappij van de VS die elkaar afmaken via een allesverzengende burgeroorlog. In diezelfde droom bleek dat China te hoog heeft gegrepen in haar pogingen om wereldmacht 1 te worden, waardoor de herrijzenis van Europa een feit werd. Tja, ’s nachts komen soms de mooiste wensbeelden voorbij, ook al gaan ze soms ver voorbij de geopolitieke werkelijkheid van 2021.
Er zijn dus lichtpuntjes, ook op een lager niveau, en binnen de oeverloze discussies in de talkshows van dit moment is een kentering te bespeuren. Zo wordt Peter R de Vries volkomen geboycot en hebben de reguliere BN’ers – het volksdeel dat zonder verdienste maar met een grote bek dagelijks zorg draagt voor een sterke ethervervuiling – plaatsgemaakt voor BN’ ers uit de zorg, de gebarentolken en andere fantastische hulpverleners.
Ook een bescheiden lichtpuntje is het dieptepunt in de actuele boekpresentaties en wel de biografie van Patty Brard, die qua timing zo perfect was dat op dit moment geen enkele zichzelf respecterende Nederlander het aandurft om zich ten aanschouwen van het gezamenlijk thuisfront naar dit niveau te verlagen door de aanschaf van deze prul.
Het belangrijkste lichtpunt staat de komende week gewoon aan het firmament en de warmte van de zonnestralen kon wel eens een weldadige uitwerking hebben op ons collectieve gemoed.
Sterkte aan allen en een prachtig weekend gewenst.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie