Volgens de media leven we in een tijd van oorlog. Volgens de media moet daarom troost worden geboden, troost, omdat we nu al vier hele dagen thuiszitten, dagen die weken en maanden gaan worden. Via diezelfde media bereiken ons beelden van fantastische mensen, met fenomenale daden en initiatieven, de we moeten toejuichen, eren, omhelzen en knuffelen. De emoties lopen dezer dagen immers hoog op, in de families van overleden patiënten, in families met nu al bijna failliete bedrijven, in gewone gezinnen op 3 hoog-achter.
In die wereld van ellende, ziekte en dood moet ruim baan worden gemaakt voor het benoemen van mooie mensen, van troostende mensen, van lieve mensen, kanjers van landgenoten, die oprecht en vol uit het hart meewerken aan het doorleven van deze strijd, deze narigheid, deze tegenspoed. Straks gaan we het wel een keer hebben over oorzaken en gevolgen, straks, ver nadat corona ons heeft verbroederd en verbonden, gaan we evalueren, terugkijken, rangschikken en oordelen, maar nu is het tijd voor het benoemen van mooie mensen.
Mensen in de zorg verdienen de eerste credits, buiten kijf en daar hebben we gisteravond al flink voor met de handjes gewapperd. Het onbaatzuchtige werk van deze toppers kan niet genoeg worden geprezen.
Een andere 
actuele topper is Irma Sluis, gebarentolk bij de persconferenties vanuit de overheid. Ze heeft het hart gestolen van TV-kijkend Nederland. Je moet er maar staan, op het plateautje, pal naast Rutte en andere bewindslieden, de woorden vol overtuiging en met hartstocht, mimiek en gebaren omzettend naar doventaal. De indringende en prachtige performance was indrukwekkend en lovenswaardig, ook al zijn de boodschappen van dit moment louter gevuld met slecht nieuws. Op de lijst met nominaties voor een lintje mag zij bovenaan staan, fantastisch mens.
Paul Haenen is de tweede die vandaag in het zonnetje gaat. Bij DWDD kwam hij met een initiatief om samen met Matthijs en stukje Troost-TV te gaan bieden, gewoon afleiding in een tijd van kommer en kwel en de invulling daarvan maken we vanaf gisteren mee via stukjes melancholie en herinnering aan oude, vervlogen TV-historie, prachtig initiatief van een prachtig mens.
Dagelijks kunnen namen aan dit startlijstje worden toegevoegd, al zijn het maar een paar volkomen willekeurige en persoonlijke keuzes uit de enorme lijst van lieve, aardige, bereidwillige, hulpverlenende landgenoten, allemaal aan het werk om ons, de mensheid, bij te staan in de pogingen om dat verdomde virus uit te roeien. Hulde!
Peter de Wit mag ook nog even worden genoemd. De tekenaar van de VK geeft vandaag schitterend weer hoe het kantoorwerk
van paps en mams er vaak uitziet. Humor is en blijft een belangrijke, relativerende factor.
We vergeten vandaag even dat er ook lieden rondlopen die volkomen overbodig met hun smoelwerk de kijkbuis ontsieren, zoals Eric Wiebes,waarvan de toegevoegde waarde al jarenlang nihil is. Deze blog gaat over mooie mensen en ik laat hem dus nog even buiten schot, heel even.
Veel sterkte.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie